83. Q-koorts

Dag van het paniekvoetbal 16/12/2009

Hals over kop moeten geiten - en ineens ook de bokken - het ontgelden. Niet alleen zij, maar ook hun houders: de veehouders die de schuld van de Q-koorts krijgen terwijl zij de macabere keuze hadden tussen economisch ten onder gaan of toegeven aan schaalvergroting. Schaalvergroting die tot accumulatie van een al 70 jaar bekende ziektekiem kon leiden. Schaalvergroting die wanstaltige vormen kon aannemen dankzij een bewust gecreëerd politiek vacuüm. (Ik bedoel de afwezige bescherming van dier- en milieuvriendelijk ondernemen; vgl. stelling 18a in Europese Grondwet elders op deze site). Schaalvergroting waar hypotheekbanken garen bij sponnen en waar politici van profiteerden om de eenvoudige reden dat het een effectief middel is om de agrarische sector kwetsbaar en aldus, geheel in lijn met het heersende controle-fetisjisme, politiek-afhankelijk te maken; welke afhankelijkheid nog wordt vergroot doordat een agrariër er in zijn bedrijf doorgaans alleen voor staat.
Er is meer aan de hand. Schaalvergroting is geen hoofdschuldige. We hebben ons tegen allerlei gevaarlijke ziektes ingeënt. Dat is natuurlijk nuttig, zeker als je naar de tropen reist. Maar, we hebben ons doorgaans ook laten inenten tegen allerlei minder gevaarlijke ziektes en zelfs tegen zogeheten kinderziektes. En daar wringt m.i. de schoen. Ons natuurlijk afweersysteem is lui geworden; de functie van ons afweersysteem is immers stelselmatig overgenomen (of in beslag genomen) door het vaccin. Gevolg van een verkommerd (of overbelast) afweersysteem is - en dan heb ik het nog niet eens over aids of over bijverschijnselen van inenting - dat elke nieuwe ziektekiem een des te groter kans krijgt om ons tijdelijk of definitief uit te schakelen. Na koeien, varkens en pluimvee kunnen we nu weliswaar geiten gaan "ruimen", maar dat is slechts een korte termijn oplossing, ofwel verschijnselbestrijding. En moeten normen en waarden, en het rentmeesterschap, alweer even opzij gezet worden? Vandaar dat ik naar ongeschreven Romeins recht stel: "non tali auxilio" - "niet op deze (immorele) manier". Dan zitten we straks met een nog groter probleem. Een boeggolf van onheil wordt simpelweg voor ons uitgeschoven om groteske proporties te kunnen gaan aannemen. Het is welhaast symbolisch dat uitgerekend de geit, pardon: professor Sickbock met zijn eigenzinnige karakter thans het object van politieke intolerantie is. Uw columnist werkte in 1971/72 zelf vijf maanden als geitenhoeder in de Franse alpen, en dat heeft in het voetspoor van Marten Toonder tot interessante observaties geleid.
We kunnen natuurlijk niet niets doen. Dat brengt mij op een derde punt. Het ware te wensen dat voedselkundigen en farmaceuten zich richtten op onderzoek naar versterking van ons afweersysteem om langs die weg de neerwaartse vaccinatiespiraal te doorbreken. Inmiddels is bekend geworden dat allerlei conserveer- en kleurstof in snoepgoed de kans op kanker verhoogt. Zo zijn er ongetwijfeld - behalve de gewoonte tot inenting die voor wat betreft de medicatie van dieren ook nog eens hand in hand ging met de dwang tot schaalvergroting - ook eetgewoontes of leefomstandigheden ontstaan die ons steeds vatbaarder maken voor steeds nieuwe overwaaiende ziektes als de Q-koorts. Totdat we zeker zijn van onze eigen doodsoorzaak - ooit hadden we immers de A-griep - en nu raadt u het al, we sterven straks massaal aan de XYZ-koorts.

Uw columnist, V.L.

Print versie (pdf)