69. Vingerafdruk

Paspoortdag 2009

Iemand die een bankbiljet kan vervalsen, kan ook een vingerafdruk namaken. Hij kan die zelfs naar eigen inzicht copiëren; van een ander die hij en streek wil leveren bedoel ik. Hij kan ook een nieuwe vingerafdruk programmeren, met eilandjes voor isolement of machtswellust, slierten voor valse karakters, vertakkingen voor combinatievermogen, onderbrekingen voor gebrek aan intelligentie, enz. De vingerafdruk gaat onze handtekening vervangen. We hoeven onze duim maar tegen of voor een schermpje te houden en we zijn gedetecteerd. Ook door de werkgever van Günter Wallraff. Ook door de psycholoog. Ook door de fiscus. Ook door Big Brother.
De inbreker maakt dus een vingerafdruk met hulp van zijn computer. Hij hoeft zijn handschoen waarop hij zijn nieuwe identiteit heeft uitgeprint maar aan te trekken en hij is niet meer te achterhalen. Totdat die afdruk wordt vergeleken en toevallig overeen blijkt te komen met die van een van onze ministers. Toevallig was diens duimafdruk op straat beland. Toevallig was die ontleend aan het briefje dat de minister in zijn hand had gehouden. Dankzij het onschuldige biometrische paspoort. Dat paspoort belooft gouden tijden voor de georganiseerde misdaad. Op 10 juni heeft de Eerste Kamer onze Grondwet weer eens beentje gelicht en de weg vrijgemaakt. Alleen D'66, Groenlinks en SP waren tegen.

Uw columnist, V.L.

Print versie (pdf)