64. Llink

22 april 2009

Er blijkt een "publieke" omroep te bestaan genaamd Llink. Als je zelden of nooit televisie kijkt, maar als je die ineens zomaar op je computer kunt krijgen, schrik je je te pletter. Vroeger kon je worden "gehersenspoeld"; nu wordt je door allerlei karikaturen "gesesamstraat" of "Sesam-bestraat" door imbeciele monsters die het einde van de beschaving verkondigen. Vroeger ging men eens in de zoveel jaar naar de fotograaf, nu wordt het meest nietszeggende orakel uitgebreid gefilmd. Of er komt (eveneens op 22 april) een beschaafd gezicht van een wat oudere dame op het scherm en terwijl je net rechtop wilde gaan zitten schrik je je nogmaals te pletter over zoveel zelfverzekerde betweterigheid die in volle ernst uit haar mond komt. Mijn mond valt evenredig open van verbazing. Als ik (als dat mag) naar buiten kijk en er staan twee lantarenpalen precies achter elkaar in mijn uitzicht, dan zie ik geen verschil, dan zie ik maar één lantarenpaal. Loop ik een paar passen naar links of rechts dan zie ik er wel degelijk twee. Waarom mag iemand mij dan voorschrijven dat er geen verschil is tussen beide lantarenpalen, alleen omdat ze voor een andere waarnemer toevallig op één lijn stonden? Waarom mag de overheid uitmaken welk verschil tussen welke omroep ik belangrijk vindt? Stel u voor dat minister Plasterk nog een klein stapje verder gaat en zegt: "We verbieden het NRC, de Telegraaf, het Parool of de Spits want we hebben al een Staatscourant." Waarom kan die zendtijd niet ouderwets door de overheid geveild of verpacht worden. Dan kan ieder die daar geld voor over heeft (of belasting-aftrekbaar geschonken heeft gekregen) daarop bieden. Om te voorkomen dat iemand alle zendtijd opkoopt moet je natuurlijk wel regelen dat elk tweede uur dat een omroep opkoopt 10 of 20 of 50 % meer moet kosten dan het eerste uur, en elk derde uur 30, 60 of 100 % enzovoort.
Ik geef toe dat aan mijn voorstel een levensgroot bezwaar kleeft: het dwarsboomt sommige Big Brothers en andere parlementaire parasieten die niets anders kunnen dan zwelgen in hun macht.

Uw columnist, V.L.

Print versie (pdf)